ជីវប្រវតិ្ត កាំង ហ្កិច អ៊ាវ

កាំង ហ្កិច អ៊ាវ

កាំងហ្កេកអ៊ាវ ហៅឌុច'បានគឺជាមេគុកកាន់កាប់[[គុកទួលស្លែងក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យខ្មែរក្រហម ត្រូវគេចោទប្រកាន់លើករណីបួន គឺបទឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ បទធ្វើមនុស្សឃាត និងការធ្វើទុក្ខទារុណកម្មទៅលើអ្នកទោស។

ពត៌មានទាក់ទងគ្រួសារ

ឌុច ធ្វើជាគ្រូបង្រៀន គណិតវិទ្យា នៅសាលារៀនមួយ នៅខេត្ត កំពង់ធំ។នៅឆ្នាំ១៩៦៤ឌុចបានធ្វើការនៅសាលាករុកោសល្យ បន្ទាប់ពីសុន សេនបានរតចូលព្រៃ។ឌុចចូលជាសមាជិក បក្សកុម្មុនីស្តនៅឆ្នាំ១៩៧០។ឌុច បានរតពី ខ្មែរក្រហមក្នុង សវត្សរ៏១៩៨០ហើយបាន ក្លាយខ្លួនជសគ្រិស្តបរិសទ័។ឌុចត្រូវបានចាប់ខ្លួន នៅខែឧសភានៅឆ្នាំ១៩៩៩។ចាប់ពីពេលនោះមក ឌុច ត្រូវបានជាប់ឃុំក្នុងគុក រហូតរងចាំការកាត់ក្តី។ក្នុងខែកុម្ភះ ឆ្នាំ២០០៥ឌុចត្រូវបាន ចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មសង្រ្គោមនិង ការធ្វើទុក្ខបុខម្នេញទៅលើជនបទេស ក្នុងរយះកាល់នៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ហើយនេះគឺជាសំណុំរឿងរបស់ឌុច សំណុំរឿង០០១ ជាសំណុំរឿងដំបូងនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា។ កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅឌុចអតីតប្រធានមន្ទីរស២១ ក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ជាជនជាប់ចោទក្នុងសំណុំរឿង០០១។ គាត់ត្រូវបានបញ្ចូនពីមន្ទីរឃុំឃាំងតុលាការយោធាមកមន្ទីរឃុំឃាំងបណ្តោះអាសន្នរបស់ អ.វ.ត.ក តាមដីកាបង្គាប់របស់សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត នៅថ្ងៃទី៣១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៧។ ឌុច ត្រូវចោទ បញ្ជូនទៅជំនុំជម្រះដោយសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតនៅថ្ងៃទី ០៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០០៨។ ដីកា បញ្ជូនរឿងទៅជំនុំជម្រះត្រូវបានបញ្ជាក់គាំទ្រ និងកែប្រែផ្នែកខ្លះដោយអង្គបុរេជំនុំជម្រះនៅថ្ងៃទី ៥ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០០៨។ សវនាការបឋមនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី ១៧ និង ១៨ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០០៩។ សវនាការអង្គសេចក្តីរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃទី ៣០ ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០០៩ និងការដាក់បង្ហាញភស្តុតាង ត្រូវបានបញ្ចប់នៅថ្ងៃទី ១៧ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩។ ក្នុងអំឡុងពេលសវនាការស្តាប់សក្ខីកម្ម រយៈពេល៧២ថ្ងៃ សាក្សីចំនួន២៤រូប ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីចំនួន២២រូប និងសាក្សីជំនាញចំនួន៩រូប បានផ្តល់សក្ខីកម្មនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង។ សវនាការនៅចំពោះមុខអង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង បានបញ្ចប់ដោយមានការធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានបញ្ចប់ការពិភាក្សាដេញដោលរយៈពេល៥ថ្ងៃ ពីថ្ងៃទី ២៣ ដល់ ថ្ងៃទី ២៧ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩។ នៅក្នុងសាលក្រមចេញ នៅថ្ងៃទី ២៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១០ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងរកឃើញថាឌុចមានពិរុទ្ធភាពពីបទ៖ ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ (ការធ្វើទុកបុកម្នេញដោយមូលហេតុនយោបាយ) (ដែលបទល្មើសនេះស្រូបបញ្ចូលនូវឧក្រិដ្ឋកម្មមួយចំនួនដែលជាឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ ដូចជាការសម្លាប់រង្គាល [រួមទាំងការធ្វើមនុស្សឃាត] ការធ្វើឲ្យទៅជាទាសករ ការដាក់ក្នុងមន្ទីឬឃុំឃាំង ការធ្វើទារុណកម្ម (រួមទាំងការរំលោភលើផ្លូវភេទមួយករណីផងដែរ) និងអំពើអមនុស្សធម៌ផ្សេងៗទៀត)។ ការបំពារបំពានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើអនុសញ្ញាក្រុងហ្សឺណែវ ឆ្នាំ១៩៤៩ លើឧក្រិដ្ឋកម្មមួយចំនួនដូចជា៖ ការធ្វើមនុស្សឃាតដោយចេតនា។ ការធ្វើទារុណកម្ម និងការធ្វើបាបដោយអមនុស្សធម៌។ ការបង្កដោយចេតនាឲ្យមានរបួសធ្ងន់ធ្ងរឬឲ្យមានការឈឺចាប់លើរាងកាយ ឬសុខភាព។ ការដកហូតដោយចេតនាពីឈ្លើយសឹក ឬជនស៊ីវិលនូវសិទ្ធិទទួលបាន ការកាត់ទោសដោយយុត្តិធម៌ និងទៀតទាត់។ ការឃុំខ្លួនជនស៊ីវិលដោយខុសច្បាប់។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានកាត់ទោសឲ្យគាត់ជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល៣៥ឆ្នាំ និងបានបន្ថយទោសជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល៣០ឆ្នាំ ជាការទូទាត់សងការឃុំខ្លួនដោយខុសច្បាប់កន្លងមកដោយតុលាការយោធាកម្ពុជាពីខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ដល់ថ្ងៃទី ៣១ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០០៧។ សហព្រះរាជអាជ្ញា និងកាំង ហ្កេកអ៊ាវ បានដាក់បណ្តឹងសាទុក្ខទៅកាន់តុលាការកំពូល។ ដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីក៏បានដាក់បណ្តឹងសាទុក្ខប្រឆាំងនឹងសេចក្តីសម្រេចរបស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងអំពីសំណង និងភាពទទួលយកបាននៃអ្នកដាក់ពាក្យតាំងខ្លួនជាដើមបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីដែរ។ ព័ត៌មានដែលបានដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅមួយមានចំណងជើងថា «ពេជ្ឈឃាដបាត់ខ្លួន» របស់អ្នកនិពន្ធ នីក ដងឡុប ដែលធ្លាប់បានជួបសម្ភាសជាមូយ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ហើយដែលសៀវភៅនេះ ត្រូវបានប្រែសម្រួលដោយលោក ហេង ហាំងខេង នោះ បានកត់ត្រាថា កាំង ហ្កិចអ៊ាវ កើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយ នាថ្ងៃទី១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៤២ នៅភូមិពៅវើយ ឃុំពាមបាង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ ក្នុងខ្ទមមួយក្បែរមាត់ស្ទឹងស្ទោង។ ឪពុក កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ឈ្មោះ កាំង គី និងមានម្តាយឈ្មោះ កាំង គីមស៊ីវ។ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ គឺជាកូនច្បង ហើយក៏ជាកូនប្រុសតែមួយគត់នៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានសមាជិកប្រាំនាក់។ នៅពេល កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានអាយុ ៩ឆ្នាំ ក្រុមគ្រួសារកុមារារូបនេះបានត្រូវបង្ខំឱ្យផ្លាស់ប្តូរផ្ទះទៅរស់នៅលើដីជីដូនរបស់គាត់វិញ ដោយសារតែបញ្ហាទំនាស់ដីធ្លី។ ក្រោយមកឪពុករបស់កុមារា កាំងហ្កេកអ៊ាវ ទទួលបានការងារធ្វើក្នុងឋាន:ជាស្មៀននៅក្រុមហ៊ុននេសាទត្រីមួយរបស់ចិន ដោយសារតែគាត់ចេះនិយាយភាសាចិន។ ចំណែកម្តាយរបស់កុមារារូបនេះវិញ បានខិតខំរកចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារបន្ថែមទៀត ដោយលក់នំក្រូចនិងចេកចៀននៅផ្សារ។ សំណុំរឿង ០០២ អតីតមេដឹកនាំនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យចំនួន ៣រូប កំពុងត្រូវបានជំនុំជម្រះក្តី។ជនជាប់ចោទទាំង៣រូបមាន៖ នួន ជា អតីតប្រធានរដ្ឋសភានៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និងអនុលេខាបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជានួនជា កើតនៅឆ្នាំ១៩២៦នៅខេត្ត បាត់ដំបង។នៅឆ្នាំ១៩៤២នួនជាបានទៅបន្ត ថ្នាក់មធ្យមសិក្សាកម្រិត ២នៅទីក្រុងបាងកកដោយរស់ នៅវត្តបណ្ឌចាម៉ាបូពិត ។នៅឆ្នាំ១៩៤៤នួនជា បានសិក្សាផ្នែក ច្បាប់ នៅសកលវិទ្យាលយ័ធម្មសាត្រ ដែលនៅទីនោះនួនជា បានចូលជាសមាជិក បក្សកុម្មុយនីស្តថៃ។

ខៀវ សំផន អតីតប្រមុខរដ្ឋនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ កើតនៅឆ្នាំ១៩៣១នៅខេត្ត ស្វាយរៀង ។បន្ទាប់ពីទទួលបានអាហារូបករណ៏ទៅសិក្សានៅប្រទេសបារាំង ខៀវ សំផន បានបញ្ចប់សញ្ញាបត្រ័ ថ្នាក់បណ្ឌិតវិទ្យាសាស្រ្ត សេដ្ឋកិច្ច ហើយបានត្រលប់កមកម្ពុជាវិញនៅឆ្នំា១៩៥៩បន្ទាប់មក សម្តេច ព្រះនរោត្តម សីហនុ បានតែងតាំ ខៀវ សំផន ជារដ្ឋ លេខាធិការក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម។ អៀង សារី អតីតឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តីទទួលបន្ទុកកិច្ចការបរទេសនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។អៀងសារី កើតនៅឆ្នាំ១៩២៥ នៅខេត្ត ត្រាវិញប្រទេសវៀត ណាម ខាងត្បូង ។អៀង សារី បានរៀបការ ជាមួយ ខៀវ ធិរិទ្ធ។នៅឆ្នាំ១៩៥០អៀង សារីបនាទទួលអាហាររូបករណ៏ទៅសិក្សានៅប្រទេស បារាំង ហើយបានក្លាយទៅជាសមាជិកបក្ស កុម្មុនីស្តបារំាង។ ជនជាប់ចោទទាំង ៣រូប ត្រូវចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ ការរំលោភបំពានធ្ងន់ធ្ងរលើអនុសញ្ញាទីក្រុងហ្សឺណែវឆ្នាំ១៩៤៩ និងឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍លើជនជាតិចាមនិងវៀតណាម។ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងបានបើកសវនាការបឋមនៅខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក សំណុំរឿង ០០២ ត្រូវបានបំបែកជាផ្នែកតូចៗ ដែលផ្នែកនីមួយៗផ្តោតការពិភាក្សាទៅលើប្រធានបទដោយឡែកពីគ្នានៅក្នុងដីកាចោទប្រកាន់។ សវនាការលើភ័ស្តុតាងចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃទី២១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១១ ដោយពិភាក្សាទៅលើការជម្លៀសប្រជាជនដោយបង្ខំចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយក្រោយមកចេញពីទីប្រជុំជននានា (ដំណាក់កាលទី១ និងដំណាក់កាលទី២) និងទៅលើបទឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងមនុស្សជាតិ។ ការពិភាក្សាលើកដំបូងនេះក៏ផ្តោតទៅលើតួនាទីរបស់ជនជាប់ចោទ ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងគោលនយោបាយនានាដែលមានទាក់ទិននឹងបទចោទប្រកាន់។ ការពិភាក្សានេះនឹងត្រូវប្រើប្រាស់ជាព័ត៌មានគោលសម្រាប់ការពិភាក្សាទៅលើប្រធានបទដទៃទៀតនៅក្នុងបទចោទប្រកាន់ នៅក្នុងសវនាការលើកក្រោយៗទៀត។ ជនជាប់ចោទទី៤ គឺលោកស្រី អៀង ធិរិទ្ធ ដែលជាអតីតរដ្ឋមន្ត្រីសង្គមកិច្ចនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ក៏ត្រូវបានចោទប្រកាន់ដែរ ប៉ុន្តែក្រោយមកត្រូវបានរកឃើញថាពុំមានកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមការជំនុំជម្រះក្តី ដោយសារគាត់មានជំងឺបាត់ការចងចាំ ហើយគាត់ត្រូវបានបំបែកចេញពីសំណុំរឿងនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១១។ បន្ទាប់ពីអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្តវាយតម្លៃជាថ្មីម្តងទៀតនៅខែសីហា ឆ្នាំ២០១២ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងរកឃើញថា អៀង ធីរិទ្ធ ពុំមានកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការចូលរួមការជំនុំជម្រះក្តី។ អ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្តបានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា ពុំមានវិធីសាស្រ្តណាផ្សេងទៀតដើម្បីជួយឲ្យស្ថានភាពកាយសម្បទានិងបញ្ញាស្មារតីរបស់ អៀង ធីរិទ្ធ បានប្រសើរឡើងវិញដើម្បីឲ្យគាត់អាចចូលរួមការជំនុំជម្រះក្តីបានទេ។ ដោយពុំប្រមើលមើលឃើញលទ្ធភាពណាមួយដែលអាចនាំយកជនជាប់ចោទមកជំនុំជម្រះនាពេលអនាគត អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូងពុំអាចរកឃើញអង្គច្បាប់ណាមួយដើម្បីបន្តឃុំខ្លួន អៀង ធីរិទ្ធ តទៅទៀត។ ដូច្នេះ អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង សម្រេចផ្អាកការចោទប្រកាន់ប្រឆាំងនឹង អៀង ធីរិទ្ធ និងចេញដីកាដោះលែងគាត់ជាបន្ទាន់។ ដោយមានបណ្តឹងឧទ្ធរណ៍របស់សហព្រះរាជអាជ្ញា អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលបានដាក់ល័ក្ខខ័ណ្ឌមួយចំនួនទៅលើការដោះលែង អៀង ធីរិទ្ធ រួមមានៈ ពុំអនុញ្ញាតឲ្យចាកចេញពីប្រទេសកម្ពុជា និងប្រគល់លិខិតឆ្លងដែននិងលិខិតធ្វើដំណើរផ្សេងៗទៀតដល់ អ.វ.ត.ក។ នៅក្នុងអំឡុងពេល៣ខែ អង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលត្រូវតែចេញសេចក្តីសម្រេចចិត្តពាក់ព័ន្ធនឹងបណ្តឹងសាទុក្ខរបស់សហព្រះរាជអាជ្ញា។ ករណី ០០៣ នៅថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩ សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិបានដាក់ដីកាបញ្ជូនរឿងឲ្យស៊ើបសួរចំនួន ២ ទៅសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ស្នើសុំឲ្យបើកការស៊ើបអង្កេតលើឧក្រិដ្ឋកម្មពាក់ព័ន្ធនឹងជនសង្ស័យចំនួនប្រាំរូបទៀត។ ដីកាបញ្ជូនរឿងឲ្យស៊ើបសួរទាំងពីរនេះគឺ សំណុំរឿង ០០៣ និង សំណុំរឿង ០០៤។ អនុវត្តតាមមាត្រា ៦៦(១) នៃវិធានផ្ទៃក្នុងរបស់ អ.វ.ត.ក សហចៅក្រមស៊ើបអង្កេតបានជូនដំណឹងទៅសហព្រះរាជអាជ្ញាវិញ នៅថ្ងៃទី២៩ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១១ អំពីការបិទការស៊ើបអង្កេតក្នុងសំណុំរឿង ០០៣។ ករណី ០០៤ នៅថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៩ សហព្រះរាជអាជ្ញាអន្តរជាតិបានដាក់ដីកាបញ្ជូនរឿងឲ្យស៊ើបសួរចំនួន ២ ទៅសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ស្នើសុំឲ្យបើកការស៊ើបអង្កេតលើឧក្រិដ្ឋកម្មពាក់ព័ន្ធនឹងជនសង្ស័យចំនួនប្រាំរូបទៀត។ ដីកាបញ្ជូនរឿងឲ្យស៊ើបសួរទាំងពីរនេះគឺ សំណុំរឿង ០០៣ និង សំណុំរឿង ០០៤។ បច្ចុប្បន្ននេះ សំណុំរឿង ០០៤ កំពុងស្ថិតក្រោមការស៊ើបអង្កេតដោយសហចៅក្រមស៊ើបអង្កេត ដូច្នេះ ពុំទាន់មានការចោទប្រកាន់ទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់នៅឡើយទេ។

ជីវិតនិងការសិក្សាពីកុមារភាព

កុមារា កាំងហ្កេកអ៊ាវ បានចាប់ផ្តើមចូលរៀនក្នុងសាលាពោធិ៍អណ្តែត ដែលស្ថិតក្នុងវត្តក្បែរភូមិដែលគាត់រស់នៅ។ បន្ទាប់មកទៀត កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានផ្លាស់ទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាកំពង់ចិនវិញ ដែលស្ថិតនៅក្បែរសាលាចាស់នោះដែរ។ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ជាមនុស្សដែលញៀននឹងការអានសៀវភៅ ហើយកម្រចេញពីផ្ទះណាស់។ តាមរយ: លាម សារុន អតីតព្រះសង្ឃគង់នៅវត្តឧណ្ណាលោម ហើយក៏ជាអតីតមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ កាំងហ្កេកអ៊ាវ ដែលទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតនៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា លេខ៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០០០ បានដកស្រង់នោះ ឱ្យដឹងថា កាំងហ្កេកអ៊ាវ ជាសិស្សម្នាក់ដែលរៀនពូកែខ្លាំងណាស់ ៖ «រៀននៅកំពង់ធំល្បីវារៀនពូកែខាង គណិតវិទ្យា គឺលេខ១ រហូត ប្រឡងទូទាំងប្រទេសគឺវាជាប់លេខ១ទៀត។ ដល់វារៀនជាប់បាក់អង ទៅប្រឡងធ្វើសាស្ត្រាចារ្យ ជាប់ទៀត។ ដល់ពេលចេញមកវិញ រៀនយកសញ្ញាបត្រជាមួយខ្ញុំខាងអក្សរសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញវិញ អត់យកគណិតវិទ្យាទេ»។

ជីវិតយុវវយ័និងការសិក្សា

នៅឆ្នាំ១៩៦១ ពេលដែលពេញវ័យ ១៩ឆ្នាំ យុវជន កាំងហ្កេកអ៊ាវ បានប្រឡងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ ហើយរូបគាត់ក៏បានទៅបន្តការសិក្សានៅវិទ្យាល័យសូរ្យវរ្ម័នទី២ ក្នុងទឹកដីខេត្តសៀមរាប។ ការសិក្សានៅឯខេត្តសៀមរាប យុវជន កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានប្រឡងជាប់មធ្យមសិក្សាបត្រភាគទី១។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៦២ យុវជន កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានមកបន្តការសិក្សាថ្នាក់ទីបញ្ចប់នៅវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិ រហូតប្រឡងជាប់មធ្យមសិក្សាបត្រភាគទី២ ផ្នែកគណិតសាស្ត្រដោយទទួលបាននិទ្ទេសល្អទៀតផង។

ស្នាក់នៅជាមួយព្រះសង្ឃដើម្បីបន្តការសិក្សា

នៅក្នុងទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតលេខដដែល បានឱ្យដឹងថា នៅភ្នំពេញ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ស្នាក់នៅកុដិលេខ៣ ក្នុងវត្តឧណ្ណាលោម។ លាម សារុន អតីតព្រះសង្ឃគង់នៅវត្តឧណ្ណាលោមដដែលបានឱ្យដឹងទៀតថា កាំងហ្កេកអ៊ាវ មានឈ្មោះហៅក្រៅមួយទៀតថា គៀវ។ គៀវ ជាមនុស្សកើតក្នុងឆ្នាំមមី មានចរិតស្លូតបូត និងមិនដែលតបតជាមួយអ្នកណាឡើយ។ ក្រៅពីមានបុគ្គលិកលក្ខណ:រាបសារ គៀវ ក៏មិននិយមការផឹកស៊ីលេងបៀប៉ោឡើយ តែគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ដែលជាប់ចិត្តនឹងបារី ៖ «បើចរិតវា គឺបើវាខឹង អត់ដែលមានតនឹងអ្នកណាទេ។ គេប្រមាថវា គេជេរវាយ៉ាងម៉េចក៏វាអត់ត ចិត្តធ្ងន់។ រួចបើដឹងតែគេកាទីកាទើ រកវ៉ៃ វាបែរជាលួងលោមទៅវិញ។ គ្មានផឹក គ្មានស៊ី។ បារី បើថាវាជក់ មួយថ្ងៃហ្នឹង គឺអុជបន្តរហូតអស់ពីរកញ្ចប់ក៏មាន បីកញ្ចប់ក៏មាន ហើយល្បែងអត់មានទេ នៅម៉ាកុដិ អាណាលេងអី ក៏វាអត់លេងដែរ»។

ដំនើជីវិតនិងការសិក្សា

ឆ្នាំ១៩៦៤ យុវសិស្ស កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានចូលរៀននៅវិទ្យាស្ថានគរុកោសល្យដើម្បីយកវិញ្ញាបនបត្រធ្វើជាសាស្ត្រាចារ្យ។ វិទ្យាស្ថាននេះ គ្រប់គ្រងដោយសាស្ត្រាចារ្យគណិតសាស្ត្រ មកពីទីក្រុងប៉ារីសម្នាក់ឈ្មោះ សុន សេន ដែលក្រោយមកក្លាយជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ នៅថ្ងៃទី២៨ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៦៥ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ បានទទួលវិញ្ញាបនបត្រគ្រូ ហើយត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅបង្រៀននៅអនុវិទ្យាល័យស្គន់ ដែលជាស្រុកមួយរបស់ខេត្តកំពង់ចាម។ នៅក្នុងទស្សនាវដ្តីស្វែងរកការពិតលេខដដែល បានឱ្យដឹងថា ក្នុងឋាន:ជាអ្នកបង្រៀន លោកគ្រូ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានសិស្សជាច្រើនគោរពស្រឡាញ់គាត់ ដែលខុសប្លែកពីសាស្ត្រាចារ្យដទៃទៀត។

សំដីរបស់សិស្ស

គឹម សួរ អតីតសិស្សរបស់ កាំងហ្កេកអ៊ាវ បានឱ្យដឹងថា គាត់ជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលធ្វើឱ្យសិស្សជាច្រើននិយមចូលចិត្តគាត់ ៖ «គាត់ចូលចិត្តជាមួយសិស្ស ស្និទ្ធស្នាលជាមួយកូនសិស្សណាស់ ហើយកូនសិស្សហាក់ដូចជាស្រឡាញ់គាត់ហ្នឹងតែម្តង។ ហើយពេលហ្នឹងគឺថា សាស្ត្រាចារ្យខ្លះគេធ្វើឫកធំ ធ្វើឱ្យកូនសិស្សខ្លាចដល់គ្រូ។ កាំងហ្កេកអ៊ាវ នេះ គឺមិនធ្វើឱ្យកូនសិស្សខ្លាចទេ គាត់ធ្វើឱ្យកូនសិស្សស្រឡាញ់រហូតដល់កូនសិស្សឱប ឬក៏ចាប់លើកបោះអ៊ីចឹង ភាគច្រើនគឺកូនសិស្សស្រឡាញ់គាត់ណាស់»។ សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា ការសិក្សារបស់ កាំងហ្កេកអ៊ាវ តែងតែបានទទួលការជួយជ្រោមជ្រែងទាំងលុយកាក់ និងការលើកទឹកចិត្តពីគ្រូរបស់គាត់ឈ្មោះ កែ គីមហួត ជានិច្ច។

ចំណង់ចំណូលចិត្តខ្លះៗ

កែ គីមហួត ជាអ្នកប្រឆាំងរាជានិយមដ៏ស្រួចស្រាល់បំផុត ហើយតាមរយ:ការណែនាំរបស់គាត់ កាំងហ្កេកអ៊ាវ ប្រាកដជាបានអានកាសែតដែលនិយាយអំពីចលនារំដោះនៅទូទាំងពិភពលោកនាសម័យកាលនោះជាក់ជាមិនខាន។ ទ្រឹស្តីមហាលោតផ្លោះរបស់ប្រធាន ម៉ៅ សេទុង នៃប្រទេសចិនតែងតែបានជ្រាបចូលទៅក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ ហើយរូបគាត់តែងតែនិយាយទិតៀនប្រឆាំងទៅនឹងសក្តិភូមិ រាជានិយម អ្នកមាន និងរបបគ្រប់គ្រងថា បានជិះជាន់ប្រជាជនក្នុងសង្គមនោះជានិច្ច។ គួររំឭកផងដែរថា ក្នុងពេលកំពុងសិក្សានៅខេត្តកំពង់ធំ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ មានមិត្តជាច្រើន ដែលខ្លះនៅមានជីវិតរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងនោះមានដូចជា សុខ ឃាង, សុម៉ាលី និង ហូ ងី ជាដើម ហើយ ហូ ងី ដែលប្រហែលជាស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩៧០ គឺជាមិត្តជិតដិតបំផុតរបស់ កាំង ហ្កិចអ៊ាវ៕

ប្រវត្តិរូបសង្ខេប

ឈ្មោះ	កាំងហ្កេកអ៊ាវ
ហៅក្រៅ	ឌុច
ថ្ងៃកំនើត	ថ្ងៃទី១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៤២
ទីកន្លែងកំនើត	ភូមិពៅវើយ ឃុំពាមបាង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ
ឪពុកឈ្មោះ	កាំង គី
ម្តាយឈ្មោះ	កាំង គីមស៊ីវ
មុខងារ	អតីតមេគុកទួលស្លែងនៃរបបខ្មែរក្រហម ។